slecht nieuws

Bovenop zoveel fijne ervaringen hier in Ecuador moet ik nu een wel heel rotte ervaring slikken: zondagnamiddag is er ingebroken in mijn huisje... Al mijn kleren op de grond, mijn juweeltjes overal uitgespreid. Wat ontbrak: mijn laptop, een mp3-spelertje, een zonnebril, en - het allerergst van al - mijn dwarsfluit. Ik troost mezelf door te denken dat het als puntje bij paaltje komt allemaal vervangbaar is (behalve dan een hoop bestanden op mijn computer die ik waarschijnlijk nergens anders heb opgeslagen), en dat het uiteindelijk alleen maar centen zijn. Maar het doet pijn om op deze manier mijn gekoesterd instrument te verliezen. En kwijt is mijn zorgeloosheid. Ik denk dat ik niet in het huisje kan blijven wonen. Zowiezo heb ik er de laatste nachten niet geslapen. Waarschijnlijk hadden die venten me al een tijdje in de mot, dat is zo'n eng gevoel! En dat allemaal net op het moment dat ik me er echt ging thuisvoelen en me helemaal had geïnstalleerd. Enfin, ik probeer me erdoor te slaan. Het leven gaat verder, nietwaar?

stikmans

De laatste dagen weet ik wat doen 's avonds: ik stik mijn gordijnen! Stof en naaigaren gekocht, machientje en kopspeldjes geleend... en maar ju. Ondertussen zijn ze op ééntje na allemaal af. Nu alleen nog iets verzinnen om ze op te kunnen hangen (klein detail).

Verder heeft mijn geleend koelkastje het dit weekend op jammerlijke wijs begeven. Deze morgen kwamen een paar geuniformeerde techneuten het ding opladen, morgen weet ik hoeveel een reparatie (als dat al mogelijk is) kost... Duimen!

zondagskindje

Op 17 december werd Kwinten Quinten Elías geboren, de derde pagadder van collega's Anja en Esteban. Omdat mijn enige Belgische collega nu dus thuis van haar moederschapsverlof geniet, moet ik mijn gezellige babbels in het Nederlands hier op het werk tijdelijk missen. Gelukkig overtuigt ze me af en toe om te spijbelen. Zoals nu bijvoorbeeld, ik vlucht van mijn bureau vol werk en muis er even tussenuit voor een gezellige kop koffie 'buitenshuis'!

een nieuw huisje

Dit is mijn spiksplinternieuw huisje! Ondertussen woon ik er al twee dagen, en het begint te wennen... Zoals jullie zien heb ik mijn eigen piepkleine tuintje! Het plan is om gras te zaaien tussen de bomen en struiken. En ik woon lekker dicht bij de universiteit, gisteren getimed: 11 minuten wandelen.

een wens voor het komend jaar

Wij heffen het glas

Luid gelach

Een verborgen traan

De tijd omhelzen

In een poging

de schoonheid

van het verleden te bewaren

Onze hoop schijnt

weg te glijden

als zand tussen de vingers

Maar het verleden

slaapt voorgoed

Een nieuwe dag gloort

Oog in oog met de toekomst

Onzeker

maar toch vastberaden

kijken wij uit

naar de geboorte

van het nieuwe jaar

Veel liefde en gezondheid,

vrede en geluk!