Bovenop zoveel fijne ervaringen hier in Ecuador moet ik nu een wel heel rotte ervaring slikken: zondagnamiddag is er ingebroken in mijn huisje... Al mijn kleren op de grond, mijn juweeltjes overal uitgespreid. Wat ontbrak: mijn laptop, een mp3-spelertje, een zonnebril, en - het allerergst van al - mijn dwarsfluit. Ik troost mezelf door te denken dat het als puntje bij paaltje komt allemaal vervangbaar is (behalve dan een hoop bestanden op mijn computer die ik waarschijnlijk nergens anders heb opgeslagen), en dat het uiteindelijk alleen maar centen zijn. Maar het doet pijn om op deze manier mijn gekoesterd instrument te verliezen. En kwijt is mijn zorgeloosheid. Ik denk dat ik niet in het huisje kan blijven wonen. Zowiezo heb ik er de laatste nachten niet geslapen. Waarschijnlijk hadden die venten me al een tijdje in de mot, dat is zo'n eng gevoel! En dat allemaal net op het moment dat ik me er echt ging thuisvoelen en me helemaal had geïnstalleerd. Enfin, ik probeer me erdoor te slaan. Het leven gaat verder, nietwaar?
Suscribirse a:
Comentarios de la entrada (Atom)
No hay comentarios.:
Publicar un comentario